Tour de France sýnir leiðina: Fjölbreytt Marseille er skrifað af Stefán Slothuus.
Hjólreiðar eru ástríða
Öðru hverju þurfa allir að fá innblástur. Sem betur fer eru endalausir möguleikar fyrir þessu. Það getur verið áhugi á list, tísku eða matargerð. Frá því ég var lítill hafa íþróttir alltaf heillað mig - og þá sérstaklega hjólreiðar.
Það er eitthvað hvetjandi við að verða vitni að því hvernig eðlisfræði, teymisvinna, tækni og næstum ómannúðleg hörð þjálfun og undirbúningur fara upp í æðri einingu þegar farið er yfir marklínuna fyrst. Á því augnabliki verð ég næstum ánægður fyrir hönd sigurvegarans - og því innblásin og staðfest að mikil vinna skilar sér.
Tour de France er einn stærsti íþróttaviðburður heims og sjónvarpsframleiðendum tekst svo sannarlega að framleiða stórkostlegar myndir af Frakklandi stórkostleg náttúra.
Hjólakeppninni sjálfri getur stöku sinnum drukknað í gnægð útsýnis frá þyrlusjónarmiði, þar sem sérstakur fjölbreytileiki landsins kemur svo sannarlega til skila.
Þó að vissulega sé hægt að horfa á sjónvarpsmyndirnar, er eitt af því besta við að fylgjast með hjólreiðum að ég get slegið tvær flugur í einu höggi með því að sameina það með öðru frábæru áhugamáli: ferðalögum. Komdu með mér til Marseilles.
Marseille: Landnám og mafían
Frakklandi næststærsta borgin, Marseille, er einn af þeim stöðum sem hjólreiðavöllurinn hefur tekið mig til. Aðeins árið 2007 til Tour de France, þar sem Michael Rasmussen var í gulu leiðtogatreyjunni.
Tíu árum síðar var ég líka viðstaddur þegar borgin, sem er aðeins stærri en København, var lokað vegna mikilvægu stakrar byrjunar í útgáfu þess árs af Tour. Hér var byrjun og endir á miðjum stóra og stolta fótboltaleikvanginum í Marseille, Stade Velodrome.
Leiðin lá leiðina framhjá sögulegum hallum og söfnum, sem minnti á hlutverk Marseille sem miðstöð landnáms Frakklands í Afríka, Mið-Austurlöndum og Suðaustur Asía á 19. öld.
Hér færðu líka mynd af borg sem síðar var lögð í rúst af skipulagðri glæpastarfsemi frönsku mafíunnar þegar franska nýlenduveldið fór að falla í sundur. Guði sé lof að það er liðin tíð.
Fiskisúpa og basil
Að því loknu var farið með reiðmenn niður í hina vinsælu og fallegu gömlu höfn. Auk margra fallegra skipa er höfnin í Marseille full af notalegum veitingastöðum og kaffihúsum, þar sem sérstaklega hin þekkta og viðkvæma fiskisúpa, bouillabaisse, ætti að vera reyndur. Góður hringur af ferskleika myglufranskar getur þá líka gert bragðið.
Héðan hækka prósentutölur hækkunar í átt að kannski frægasta kennileiti Marseille: Notre-Dame de la Garde basilíkan. Þó að gangan þangað upp sé nógu erfið til að fá toppíþróttamenn til að anda er hún tvímælalaust erfiðisins virði. Frá kirkjunni á hæsta punkti borgarinnar er hægt að njóta tilkomumikils útsýnis yfir fallegu Miðjarðarhafsborgina.
Sumarið 2022 var ekki nauðsynlegt að ferðast langt í burtu eins og Ferðin hafði gert Grand Brottför i Danmörk með þremur stigum sem leiða völlinn yfir báta Sjáland, Fyn og Jótland. Það var ólýsanlega stórt. Sem betur fer eru stór hjólreiðakeppni skipulögð víðast hvar í heiminum og því eru möguleikarnir margir. Ég hlakka til framtíðarferða þar sem völlurinn vísar veginn.
Bæta við athugasemd